Aşırı soğuk koşullarda, gerekli önlemler olmadan dışarıda yaşamayı hayal edebiliyor musunuz? Ancak Arktik ve Antarktika bölgelerinin dondurucu ortamlarında yaşayan hayvanlar, zorlu kış şartlarında hayatta kalmak için eşsiz uyum yeteneklerine sahiptir.
İşte buz gibi soğuk iklimlerde yaşamını sürdüren ve bu acımasız doğa şartlarına uyum sağlayan 10 hayvan:
Koyun ve keçilere daha yakın akraba olan misk sığırları, yıl boyu Arktik Tundra’da yaşar. Uzun dış kürkleri soğuğa karşı koruma sağlar, kısa iç kürkleri ise ekstra yalıtım sunar. Kışın yüksek tepelere çıkarak derin kardan kaçarlar, toynaklarıyla buz altındaki otlara ulaşırlar.
Antarktika’nın soğuk sularında yaşayan imparator penguenler, dört kat tüy ve kalın yağ tabakalarıyla korunur. Küçük gagaları, yüzgeçleri ve ayakları ısı kaybını en aza indirir. Yumurtlama döneminde erkek penguenler, vücut yüzeylerini soğuğa kapatarak kümeler hâlinde ısınırlar.
Kuzey’in soğuk bölgelerine özgü ren geyikleri, iki katmanlı kürkleri sayesinde soğuktan korunur. Burun yapıları, soludukları havayı ısıtarak içeri alır. Gözleri ultraviyole ışığı algılayabilir. Kar altında yiyecek bulmak için toynaklarıyla kazı yaparlar.
Genellikle leopar olarak bilinse de kaplanlarla daha yakındır. 3.000-4.500 metre yükseklikte yaşar. Uzun ve kalın kürkü, uzun kuyruğu ve kar üzerinde yürümeye uygun geniş patileri vardır. Kuyruklarını hem denge için hem de soğukta sarınıp ısınmak için kullanırlar.
Belugalar, kalın yağ tabakaları sayesinde buzlu sularda ısılarını korur. Başındaki “melon” adı verilen kısım seslerini modüle eder. Ekolokasyon yetenekleri ile buz tabakalarının altındaki sulara yön bulurlar. Küçük yüzgeçleri ve kuyruk yüzgeçleri ısı kaybını azaltır.
Kısa kulak, burun ve bacakları, kalın kürkü ve yağ tabakası ile soğuğa dayanıklıdır. Patilerindeki yastıklar buz üzerinde kaymayı önler ve ısı yalıtımı sağlar. Karın altına oyuklar açarak rüzgârdan korunur. Yalnız yaşamayı sever ancak bazen gruplar halinde hareket edip birbirini ısıtır.
Kalın beyaz tüyleri ve yuvarlak vücut yapısıyla kar baykuşu soğuğa karşı mükemmel bir yalıtıma sahiptir. Tüyleri bacaklarını ve ayaklarını da kaplar. Kar üzerinde batmadan yürüyebilmesi için ayak yüzeyi geniştir. Yaklaşık 1,8 kilo ağırlığıyla en ağır baykuş türlerinden biridir. Avını genelde yerde bekleyerek yakalar.
"Arktik’in nazik devleri" olarak bilinen morslar, kalın yağ tabakalarıyla soğuğa karşı korunur. Suda ısı kaybı karadakinden 27 kat daha hızlıdır, bu yüzden derin yağ tabakası hayati önem taşır. Kışın kan damarlarını daraltarak ısı kaybını azaltırlar. Ayrıca birbirlerine yakın durarak vücut ısısını korurlar.
Kutup tilkisi, yuvarlak ve kompakt vücut yapısı, kısa burun, kulak ve bacaklarıyla ısı kaybını minimuma indirir. Kalın ve yoğun kürkü, kışın beyaza döner ve karla kamufle olmasını sağlar. Patilerindeki kürk, buz ve kar üzerinde kolayca hareket etmesine yardım eder. Sert kış aylarında metabolizma hızını düşürerek enerji tasarrufu yapar.
Kuzey Kutbu’nda yaşayan kutup ayıları, -50°C’ye kadar düşen sıcaklıklarda bile kalın yağ tabakası, iki kat kürk, küçük kulaklar ve kısa kuyruk sayesinde sıcak kalır. Düzleşmiş patileri hem kar üzerinde yürümeye hem de yüzmeye uygundur. Keskin koku alma, görme ve işitme yetenekleri sayesinde karanlık kış günlerinde bile avlarını takip edebilirler. Besin kıtlığında metabolizmalarını yavaşlatabilirler.
